Τι ωραία...

Δεν ξέρω τι με έπιασε αυτήν τη στιγμή και θέλω να σας αραδιάσω ό,τι παιδίκο και σειρα θυμάμε (μέχρι να πάει δύοπου αρχίζει το Eureka) από τότε που ήμουν πιτσιρίκι (όχι πως τώα μεγάλωσα, στο μυαλό τουλάχιστον). Είμαι σίγουρος πως όλοι θα τα θυμάστε πολύ ή λίγο. Μικρός, ωφείλω να πω, ενώ τις καθημερινές δεν μπορούυσα να ξυπνήσω με τίποτα, τα Σαββατοκύριακα ξυπνούσα από τις οχτώ (μόνος μου!) και έβλεπα παιδικά μέχρι τις τέσσερις (τώρα κοιμάμαι μέχρι την μία).

Και όπως φανταστίκατε όλοι πρώτα είναι τα Πόκεμον. Το τί επανάληψη έχω φάει στα μούτρα από το Σταρ όσο ήμουνα μικρός δεν λέγεται. Ακόμα βλέπω στον ύπνο μου την πρώτη πόκεμπολ που πήρε Ας Κέτσαμ (ή Κέτσαπ) από τον καθηγητή Οουκ. Ακόμα παίζετε όπως με πληροφορεί και η Βικιπαίδια και υπάρχουν 503 επεισόδια (και πέντε απαγορευμένα, τί να δείχνουν άραγε;). Και ποιος δεν έβλεπε το ταξίσι του το Ας, της Μίστη και του λιγούρη του Μπροκ για να γίνει ο Ας οκαλύτερος εκπαιδευτής πόκεμον. Τόσο τούβλο που είναι ακόμα προσπαθεί.
Trivial: Pokemon σημαίνει τέρατα τσέπης Pocket-monsters.

Digimon η έταιρη ιαπονική συνήθεια που έγινε λατρεία. Να σας πω το κρίμα μου αν και το έβλεπα φανατικά δεν θυμάμε τίποτα, δεν αναγνωρίζω ούτε έναν από την φωτογραφία. Ένα θα σας πω μόνο είχα ζωγραφίσει τα δικά μου τέρατα τα οποία έχω κρατημένα κάπου. Τρελό κόλημα.

Με αυτό και αν είχα κόλλημα. Αυτός ο τυπάς με το ψάθινο καπέλο που είχε καημό να γίνει ο Βασιλιάς τον Πειρατων ήταν φοβερός. Στην Ελλάδα είναι γνωστός ως Ντρέικ, αλλάπαντού τον ξέρουν ως Monkey D. Luffy. Με τους nagami (το πληρωμά του, κάτι ξέρουμε και από ιαπονέζικα) του όργωναν τις θάλασσες για να φτάσουν στην Κόκκινη Γραμμη. Όταν έφτασανο Alter σταμάτησε να το δείχνει (%@#$!&). Φέτος με παρότρινση του ξαδέρφου μου (που το έχει δει δύο φορές και ετοιμάζετε για τρίτη, είναι 450 επεσόδια!!!) άρχισα να το ξαναβλέπω, αλλά κάπου στο 70 επεισόδιο βαρέθηκα και το σταμάτησα. Ντέικ ο κατετάνιος μας / σημαία πειρατικη...χμχμ.. συγνώμη αφαιρέθηκα.

Ακόμα ένα ιαπωνικό anime. Αυτά τα ρομποτάκια πυροβολούσαν, έριχνα ρουκέτες και γενικως ήταν πολεμικές μηχανες που πουλούσαν στα περίπτερα. Αυτό στην μέση είναι ο Metabe είχε την κακή συνήθεια να πυροβολάει το αφεντικό του. Από τι θυμάμε είχε ένα ξεχωριστό μετάλιο (αυτό με τα κέρατα)(κάτι σαν κλειδεί που έδινε ζωή στο ρομπότ) και αυτοί που είνια ντυμένοι υπερμεγέθοις μέλισσες προσπαθούσαν να το κλέψουν.

Τελείωνω με δύο σειρές γιατί αρχίζει κα του Eureka η πρώτη είναι η Ανυπότακτες Καρδίς (Rebelde Way) που παιζόταν στην ΕΤ1. Δεν την εβλεπά βασικα την σιχαινόμουνα γιατί τα κορίτσια έρχονταν κάθε μέρα στο σχολείο και μας έπρηζαν .......... (συμπληρώστε το κενό) ε τυ Αργεντίνους που έπαιζαν στην σειρα. Γιατί το γράφω; Επιδή σε αυτήν την σειρά έπαιζε η Μία (έκανε για δύο όμως) απλά δεστε την φωτογραφία και θα καταλάβαιτε...

Καλά την είχα ξεχάσει...

Δεν νομίζω να αναρωτιέστε ποια σειρά είναι τελευταία. Τα μεσημέρια τα παιδάκια δάγκωναν τα χέρια των γονιών για να πάρουν το τηλεκοντόλ. Όλες, ΟΛΕΣ όμως, η τηλεοράσεις γυρνούσαν στην ΕΤ1 που έποιανε τηλεθεάσεις Eyroβυζίον κάθε μέρα. Μα φυσικά μιλάω για τους Ατρόμητους. Όλα τα παιδάκια έβλεπαν την κόντρα ανάμεσα στους Ατρόμητους, του κ. Λουτσέρο (που πέθανε στο τέλος πωπω κλάμα) και τους Δυναμήτες, του... ξέχασα τον κακό (ντροπή τσάμπα τόσα μεσημέρια μπροστά στην τηλεόραση) Αλφόνσο ήταν το όνομα του. Επικά παιχνίδια για μιά θέση στο παγκόσμιο προτάθλημα παίδων του Ισημέρινου. Φυσικα σούπερσταρ της ομάδας ήταν ο Ταρούσα (όποιος δεν τον θυμάτε έβλεπε άλλη σειρά).

Υ.Γ. Τι Eureka και μαλακίες αυτά ειναι...
Υ.Γ. Φυσικά υπάρχου και πολλά άλλα όπως τα στρουμφάκια, το Καρουσέλ, τα Τσικιτίτας κλπ
Υ.Γ. Σάρα σ'αγαπαώ
Υ.Γ. Πάω να κλάψω για τα νιάτα που έφυγαν...